Ancient Greek Drum Αρχαιοελληνικό τύμπανο. Τα όργανα που χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες για την ψυχαγωγία τους αντλούμε από ποικίλες πηγές όπως για παράδειγμα αγγειογραφίες, αγάλματα, ανάγλυφα, ψηφιδωτά αλλά και από συγγραφείς της εποχής όπως ο Αριστόξενος και ο Κλεωνίδης. Μέσα από αυτές τις πηγές μπορούμε να συμπεράνουμε πολλά για τη μουσική παιδεία των Αρχαίων Ελλήνων.
Το τύμπανον
Πρόκειται για κρουστό όργανο σαν το ταμπούρλο, με διεγερτικό ήχο, που χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από γυναίκες κυρίως στις θρησκευτικές εκδηλώσεις και τις οργιαστικές λατρείες π.χ. τις Βακχικές. Αποτελούνταν από μια ρηχή ξύλινη κυλινδρική στεφάνη με τεντωμένες δερμάτινες μεμβράνες συνήθως και στις δύο ανοικτές βάσεις της.
Σπανιότερα έφερε ενσωματωμένη μια μικρότερη αλλά φαρδύτερη στεφάνη (τοποθετημένη ομόκεντρα) για την παραγωγή διαφορετικών ήχων.
Η τυμπανίστρια το κρατούσε όρθιο με το αριστερό της χέρι και το έκρουε με τις άκρες και τους κόμπους των δακτύλων του δεξιού χεριού της.
Τύμπανο Κρόταλα Κύμβαλα και Σείστρο
Τύμπανο στην ελληνική αρχαιότητα ως τύμπανον ήταν γνωστό κρουστό όργανο των χεριών, παραπλήσιο σε μέγεθος με το σημερινό ταμπούρλο. Κρόταλα όργανα τα οποία κρατούνταν από γυναίκες για να διατηρούν των ρυθμό των χορευτών και είναι αντίστοιχα με τις σημερινές καστανιέτες. Σείστρο κρουστό με οξύ ήχο που συνόδευε ρυθμικά τους χορευτές. Κύμβαλα η χρήση τους ήταν συγκεκριμένη αφού χρησιμοποιούνταν κυρίως στις διονυσιακές τελετές. Πρόκειται για όργανα κατασκευασμένα από μέταλλο.
To σείστρο Ancient Greek Drum
To σείστρο στα αρχαία ελληνικά σεῖστρον είναι πανάρχαιο μουσικό όργανο, που ανήκει στην κατηγορία των ιδιόφωνων κρουστών, έμμεσης κρούσης. Το σείστρο στην αρχαιότητα ήταν και παιδικό παιχνίδι, κουδουνίστρα, πλαταγή, με το οποίο αποκοίμιζαν τα παιδιά
Η ετυμολογία είναι από την αρχαία ελληνική λέξη σείω που σημαίνει κουνώ απότομα, τραντάζω, ταρακουνώ, από την οποία προέρχεται και η λέξη σεισμός. Από το σείστρο πήρε την ονομασία του το γένος των σείστρουρων ερπετών, όπου ανήκει ο κροταλίας, λόγω του κροτάλου που φέρουν στην ουρά τους το οποίο όταν το κουνούν παράγει ένα χαρακτηριστικό κουδούνισμα.
Κρόταλα ή Κρέμβαλα
Τα κρόταλα ή κρέμβαλα είναι πανάρχαια ξύλινα ιδιόφωνα κρουστά, των οποίων η νεότερη μετεξέλιξη είναι τα μικρασιάτικα κουτάλια και οι ισπανικές καστανιέτες. Χρησιμοποιούνταν ανά ζεύγη για να κρατάνε τον ρυθμό, τόσο σε χορούς όσο και σε γάμους και πανηγύρια.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μαζί με τον αυλό μπορεί να χρησιμοποιούνται κρουστά, όπως τύμπανα ή κρόταλα.Πρόκειται για πανάρχαια κρουστά όργανα, που κρατιόνταν ανά ζεύγη και κρούονταν ρυθμικά με τα δάκτυλα, μετρώντας το χρόνο και κρατώντας το ρυθμό σε χορούς, γάμους και πανηγύρια. Αποτελούνταν από δύο κοίλα κομμάτια όστρακου, ξύλου, καλαμιού ή μετάλλου συνδεδεμένα χαλαρά στην άκρη τους με δερμάτινο κορδόνι επιτρέποντας το μέχρι 90 μοίρες το άνοιγμά τους. Στο μέσον τους έφεραν δερμάτινες θηλιές για την ασφαλή συγκράτησή τους από τον αντίχειρα και το μέσο δάκτυλο του χεριού της εκτελέστριας που συνήθως χόρευε ταυτοχρόνως. Ancient Greek Drum